​

Türkün kutlu dağında kurt dönerse kuzuya!
Otağıma bağıma, başlar ihanet eder!
‘’Tavşana kaç’’ deyip de, tutturursa tazıya
Ardından attığımız, taşlar ihanet eder
​

Doğruluktan dem vurup, yalanı yuttururlar
Göl yaparlar dereyi mayada tuttururlar
Yazdıkları ‘’duayı’’ halka okuttururlar.
‘’Amin’’ çeken dilleri, başlar ihanet eder
​

Boş vaatler verenler, eşek gibi anırır
Koltuğunu kaptırmaz dansöz gibi kıvırır
Sallar sallar kuyruğu döner bir de ısırır
Çarkın da bilediğin, dişler ihanet eder!
​

Namerde boyun eğip merde kafa tutarlar
Kürsülerden haykırıp bol keseden atarlar
Sırçalı köşk yaptırıp, saraylar da yatarlar
Hayali gerçek sayar! düşler ihanet eder
​

Kutsal olan vatanı kırk millete böldüler
Türk’e dair ne varsa on beş yılda sildiler
Kurdular kumpasları hainlerle güldüler
Üç maymunla birlikte, şaşlar ihanet eder
​

Bağnazca kafalara öttürürler leçeği
Din kisvesi altında saklar bütün gerçeği
Tarikat şeyhleriyse tekdir sanki erkeği
Cübbesine sarılan eşler ihanet eder
​

Adaleti yok sayıp zulmetmekle azdılar
Karanlık dehlizlere derin kuyu kazdılar
Gömdüler tapuları yenisini yazdılar
Kalemşörün elinde , tuşlar ihanet eder!


Öldürüp de ruhları namazını kıldılar
Tağuti yönetimle dimağlara daldılar
Sahte kahraman olup ünlerini saldılar.
Kuzgunlar bizden yana, kuşlar ihanet eder!


‘’Sultan’’ ilan ettiler yardakçılık edenler
‘’Padişahım sen yaşa’’, eğilirken bedenler
Takılıp da ardına bir meçhule gidenler
Dolup dolup taşarken, boşlar ihanet eder!


Planları çizip de kazdılar temelleri
Niyetler halis değil akıbet emelleri
Milli dini ne varsa, uzanır tüm/elleri
Keyfe keder hükümle dışlar ihanet eder!



Amaç cumhuriyeti, kökünden yok etmektir
Hilafete özenip peşlerinden gitmektir
Araplara güvenip kıçlarında bitmektir
Rabialar ağlarken yaşlar ihanet eder!



Kafkasi’yim haykırdım cevap verin çağrıma!
Millete ettiğiniz fena gitti ağrıma
Attığınız kazıklar saplandı şu bağrıma
Çelikten zırh örsem de, şişler ihanet eder
Otağıma bağıma, başlar ihanet eder!


Osman Onuktav

Kafkasi

[ italik ]