Seni düşünüyorum, ey gidi Hazar gölü,
Kurtulamıyorum ki suyunda boğulmadan,
Bilmem hatırlar mısın sırtımda yüzen gülü?
Kayıplara karıştı, hevesimi almadan.

Gelirdik kenarına, diyende hadi soyun,
Çekinerek girerdi, çiçek açardı suyun,
Sonra korkup kaçardı, derdim kalmasın huyun,
Koşardım arkasından, sularına dalmadan.

Yakalar sarılırdım, dalardık kucağına,
Yüzerken kor salardı gönlümün ocağına,
İkide bir de kramp girerdi bacağına,
Alıp çıkardım sudan, korku ile dolmadan.

Kolumdandı yastığı, çadırın gölgesinde,
Rüyalara dalardık, masallar ülkesinde,
Kaybolup da giderdik, en sıcak bölgesinde,
Kendimize dönerdik, zamana geç kalmadan.

Yıllardır görmüyorsun, ne beni ne de onu,
Sakın sorma ne oldu, o mutluğun sonu,
Yüreğim dayanmıyor, açılmasın o konu,
Velhasıl bitti gitti, sararıp da solmadan.

Şu kadar söyleyeyim, sönmek bilmiyor harı,
Soluduğum her nefes, kaynar kazan buharı,
Böyle yaşarım her an, o güzelim baharı,
Huzur bulmak mümkün mü, o gülümü bulmadan?

Ayrılığın ateşi yüreğime vurdu mu?
Kaybederim aklımı, onda gönül yurdumu,
Kalbim hiç bırakmaz ki, o kemirgen kurdumu,
İşte böyle bir hayat, yaşıyorum yılmadan.