EYLÜL

Hani insan bir şeyi çok sever ya
Canını çok acıtır, gönül vazgeçer ya
Bende senden vazgeçtim.Vazgeçtim Eylül!
Oysaki ben baharken , seni severdim
Ne bileyim çok hoşuma giderdin,
Sarımtram bakır tonlu , içlerinde dirençili , yeşile çalan renklerin
Bir başka güzeldi
Ta..o zamanlarda hüzne gönül vermişim ben
Ne anlama geldiğini bilmeden
Göçmen kuşlar bile uçarken
Nasıl sevmişım.seni
Gül gibi Nisan , Mayıs dururken
Ah! Kaymaz olaydı
Bundan yılar önce, yıllar önce
Gencecik fidanları kardın ya kara toprağa
Bir daha sevmedim seni Eylül
Sevmedim
Biliyorum sende sevmedin beni
Hep sen geldiğinde depreşiyor acılarım
Hep sen geldiğinde hastanelere düşüyorum
Kırk derece ateşle , tir tir titriyorum
Sanki yüksek gerilime tutulmuş gibiyim
Eşi? dostu unuttum canımın derdindeyim
Hadi başın göğe ersin ey sevdiğim Eylül!
Acılar içerisindeyim
Belki biraz biraz ısınıyordum
Lakin bunlar senden bana hatıra
Oysa ki yavaş yavaş gözlerimi açıyordum sana
O çok sevdiğim güneşinin hatırına
Artık hiç sevmeyeceğim seni!
Görmeyecek kadar ama ettim gözlerimi
Bana bir demet kır çiçekleri toplayın bahara vermek için
Gönlüm Eylül'den vazgeçti.

Handan Uçak Tunca