Yanar şu yüreğim yaban gülüne!
Gönlüm düşmüş güle,böyle biline!
Selam saldım yaban gülü iline,
Selamım alırmı şu yaban gülü?

Çıksam dağlarına gülün toplasam!
Gönlümde sevdamı ona haykırsam!
Aldığın her nefesini solusam!
Bir nefes verirmi,şu yaban gülü?

Bir zamandı aktık,deli çağladık!
Gönülleri birbirine bağladık!
Aşk-la yandık,sevdamızla ağladık!
Sönmüş volkan gibi,şu yaban gülü.!

Hazanla kurudum,döndüm gazele!
Andıkça adını yaram tazele!
Bundan gayrı,dersen senden bizene!
El olur unutur,şu yaban gülü.!

Kul Seyyah konduysa gülün dalına!
Haldan bilmeyenin vayki halına!
Yaban gülü gele,şöyle salına!
Solmuş gönlümdeki şu yaban gülü.!
Kul Seyyah

13 Eylül 2017 Çarşamba 14:20:34
İNSANIN NASİBİ, BULMASI GEREK
SİTEM ETMEMELİ, HÜZNE DÜŞEREK
BAZEN MUTLULUKLAR, GÖZ YAŞI OLUR
AĞLAMAKTAN KORKMA, GÜLÜNCEYE DEK
.
HER ŞEYİN ELBET TE, BİR LİSANI VAR
SEVGİYİ ANLATIR, AÇAN HER ÇİÇEK
DALINDA YEŞEREN GÜLÜ KOPARMA
KOPARTMA GÜLLERİ, SOLUNCAYA DEK...İLK VE SON..Dost kalemden..