İzini sürdüm kurşunun
Gizlendim durdum grisinde şu ömrümün
Yutkununca gitmedi "ölmek gerçeği"
Unutmak isteyince hatırlattı yaşamak hevesi
Tıkalı burnum kadar inatçıydım oysa
Ne çok almaya muhtaçız "her şeyi"
Tırnağımda çamurlar kalacak ölürken
Bir sebebe bağlayacaklar diğer ölümlüler ölümümü
Oysa önemsiz olacak musallada sebep
Gözümü kırparken aklıma gelen "zaman"
Uyumak bile ömür israfı gibi gelirken
İçime dolan bu an tamahı
Bir fotoğraf karesine iliştirebileceklerin azlığı
"Bitti işte bu kadar dünya"diye haykırırken
nefsin ağzına dolanan adi nakarat
Hadi diyor tadını çıkart
Damakta tat,yüzde tebessüm,gözlerde kilit
Bileti kesilmiş bir yolcusun artık
İneceğin yeri bil
Duracağın yeri bil
Soracağın yeri bil
Varacağın yeri bil
Vardığında bulacağın yeri bil
Bulduğunda olacağın hissi bil
Bütün bilmediklerinin gafletinde uyuma da
Bileceğin günü düşleyerek uyu
Diye diye kendime
Anı günü zamanı bitirdim
Yitirdim elimde olanı
Elimde az kalanla yetindim[ italik ]