Ne olurdu sanki....
Eylül'ün,şu ilk günlerinde,
Bir gün batımında,
Yine o sahilde...
Yine o salaş kafede,
İnce belli bi bardakta...
Hani şöyle..
Demlimi demli
Tavşan kanı gibi..!
Bir bardak çay olsaydı elimde
Sarsaydım önce,o ince belini
Yudumlasaydım kana kana
Avucumda hissetseydim sıcaklığını.

Sonra..
Şöyle bir yaslanıpta arkama,
Seyretseydim,doya doya
Seyretseydim..
O engin maviliklerin,
Gelinliklerini giymiş bulutları
Kucak açıp,
Usul usul kollarına alışını,

Sanki içimde..
Huzurla hüzünün vedalaşması,
İnce bir sazın,denizde ki aksi sedası
Vardır her seferinde..!

Ve benim...

O kızgın güneşin...
Bulutlarla sevişen,
Ege´nin mavisini..
Acımasızca..
Nasıl da
Ateşe verişini..
Bir gurup vaktini daha
Cehennem'e çevirişini
İçim ürpere ürpere de olsa
Seyretmek vardı
Hayallerimde..

Huzur ve hüzünüm bir arada
Bir Eylül akşamında..
Karaburun´da..!
Mahmut Mücahit Özdemir