Bu akşam bir Ahmet Kaya düştü ki gönlüme
Hiç sorma be anne!
Peşi sıra kimler gelmedi ki ziyaretime…

Hepsi mavi kanatlı özgür kuş olup havalansa da
Gökyüzüne
Buluştuk bu akşam
Şafak Türküsünde yine…

İnsanları düşün anne!
Düşün ki yüreğin sallansın,
Düşün ki o an güneşli güzel günlere inanan
Mutlu bir yusufcuk havalansın…
Beni burada arama, arama anne
Kapıda adımı, adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş
Koparma anne, ağlama.

Kusursuz cinayet yoktur denir cinayeti
Çözücüleri arasında
Benim işlediğim onca cinayeti aydınlatan
Çıkmadı oysa

Ne müebbete mahkum edilenler oldu
Ne zaman aşımına uğrayıp salıverilenler
Beklemeden sorgulamadan gözümü
Kırpmadan

Yargısız infazla temizledim hepsini
Birden!

Onlar kim mi?
Alçaklar namussuz hainler!
Kara cahil barbar şerefsizler!
Irz düşmanı sapık caniler!
Soyguncu vurguncu hırsız adiler!
Çamurdan çıkıp geçmişini inkar edenler!
Korkak namert gelen ağam giden paşam diyenler!
Hepsi bu vatan toprağında kendilerine yer etmiş
Sayısız sefil soysuz
Akıl yitimine uğramış
Yüz karası güruhtur ki!
Dünyada bir eşi daha görülmemiş

Ben öldürdüm ben ifşa ettim o köpekleri!
Durur aklımda parmak izleri
Bu günkü gibi!