Şu bizim mavi hayalli memlekette
Öyle yöreler, öyle köyler vardır ki
Evleri dört dağın çukuruna düşmüş
Sakinleri bütün dünyaya küsmüş
Sanki zamanın bulutsu kucağında
Derin ninnili bir düşe gömülmüş
İzlenimi verir ilk bakışta insana

Oysa bilen bilir o aziz Anadolu’da
Göğünü kumru ve horoz sesinden başka
Kimselerin neşelendiremediği köylerde
Öyle temiz, öyle asil, öyle gül gönüllü
Nineler vardır ki şeker gibi erir gidersiniz
Konuştukça onlarla, işte lekesiz mutluluk
Katıksız iyilik, olsa olsa budur dersiniz

Sonra sizi yutan bir duygu ırmağında
Heyecandan titrediğinizi hissedersiniz
Çıkınca da ağzınızdan şırıl şırıl dökülen
Sular eşliğinde şunları söylersiniz:
Ey yoluna can feda yurdumun
Yoğurt kadar ruhu ak kadınları
Yetişemez sizin en okumamışınıza
Dünyanın en üstteki aydınları

Mesut ÖZÜNLÜ