Sükutu gönlüme siper eyledim,
Sadece gözlerim konuşsun diye...

O çınar altında verdiğin buse,
Gönül hicranım da kaldı hediye...

Sümbüller yas tutdu, çiğdem ağladı.
Ruhumda karadı ulvi seciye...

Hayat acımasız ,yollar dikenli.
Bir ağıd-ı hicran dolmuş maziye...

Umutlar sürgünü ;yaşar can verir,
Gerçeklerden gelir her gün taziye...

Ölüm bir gerçektir; asude bahar,
Kutsal bir göç varsa ;bu kör naz niye...

Rahmet-i rahmana varır tüm yollar,
Basit dünyalıklar ,kir iz niye...

Sırların sırrını koysan gönlüne,
Gönülden gönüle kirli giz niye...

Bir gün hesap vardır ruz -u mahşerde,
Gönülleri yıkan acı söz niye...

Gerçek sevgiliye; sevgiler ölmez,
Şu dünyalık hırsta içte köz niye...

Bir gün hesap vardır ruz-u mahşerde,
Gönülleri yıkan acı söz niye...

Gerçek sevgiliye; sevgiler ölmez,
Şu dünyalık hırsta içte köz niye...

Gönülden geçeni; gerçek o bilir.
Yalan yanlış sözler kirli öz niye...

Baharın solacak,rengin solacak,
Ölümü gösteren solan güz niye...

Nefis cellat olmuş elinde kemend,
Kararsız yürekte riya yüz niye...

Bir tek sığınacak ;bir yüce gölge,
Rahmet-i rahmandır başka söz niye...

Gerçekler acıdır; hilafı yoktur,
Ölümden şikayet öyle arz niye...

Menfaati olur ,gider çan dinler,
Doğrudan kaçınır böyle tarz niye...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
17 Eylül 2015