binlerce kez çevirdim telefon kulağımda
inşallah ulaşırım o neşeli mutlu kıza
bir alo demiyorsun
canın sağ olsun

derken telefonun açılıyor..
bir adam “alo” diyor!, nefesim tutuluyor..!
boğazım tıkanıyor; “alo” diyorum,
o çok pürüzsüz ses.. “hastamız uyuyor” diyor.
“nasıl” diyorum,
“uyuyor” muşsun
“iyi” diyor, seviniyorum
geçmiş olsun”

**

eşi ile kavga etmiş olmalı, hır-gür, dırdır
canım acıyor, içim içimi yiyor, acaba nasıldır
inşallah kızlar kavgaya şahit olmamıştır,
inşallah kötü bir şey olmamıştır..

“geldiğinden beridir hâlâ uyuyor
eltisiymiş bir bayan vardı”
doktor beni hasta sahibi sandı
“geçmiş olsun” diyor,
“iki gündür kendisine gelemedi, ama bünyesi iyi,
geldiğinde “eks” demişlerdi, belki de gitti geldi”

**

acabalar içinde
ömrümce ettiğimden çok fazla dua ettim
“bu nasıl bir şey”.. diye isyan ettim kadere
vazgeçtim..
şükrettim!!

dünyaya gelmemiş de olabilirdin
alnıma yazılmamış da
en kötüsü sevmeye de bilirdin
iyi de..
neden kimse yok başında
şükredecek ne çok şey var yaşantımızda
küçük bir aksaklıkta boğuluyoruz isyanlara
Şükür!