Ne hatırımı sor, ne ismimi an
Bu hasretlik cana, tak etti canım
Alıştım sensiz de, geçiyor zaman
Ben de seven bir kul, ben de insanım.

Zaman derinleşti, vuslat ırakta
Ruhum susuzlarda, gönlüm kurakta
Bağım hazanlarda, tarlam çorakta
Kalbim sektelerde, akmıyor kanım.

Bilmem ki kaderdi, böyle yazıldı
Alnıma sevgimin, mührü kazıldı
Nesimi’yim sanki, derim yüzüldü
Evim barkım gitti, yıkıldı hanım.

Bekle bekle sabrım taştı, bilmedin
Hasretlik dağları aştı, gelmedin
Ne fırsatlar geldi geçti, gülmedin
Başkaca olamaz, bu aşka tanım.

Vebalimi alma, sanma unuttum
Unutmaya karşı, panzehir yuttum
Kaybederim diye, kalbimde tuttum
İnan özlemekti, en tatlı anım.

Gözüm yağmura eş, akıttım yaşı
Yanız senin için, koymuşum başı
Olmuşum çarkında, değirmen taşı
Ancak sana döner, bakar dört yanım.

Necati uğraşma, yenildin işte
İsmin hece -hece, dudakta, dişte
Sanki gerçek gibi, yaşarım düşte
Sen korku yaşarken, ben perişanım
Adın mısralarda, can Mihriban’ım.

Necati OCAKCI
04.08.1017
ANTALYA