Aynı toprak
aynı kan
ayrıldı iki yaprak birbirinden
soğuk esen rüzgarlarla
oluk gibi kan akmakta
bulutların damarlarından

mayınlar döşenmiş
güzelim gelincik tarlalarında
yüreklerimizden kan sızmakta
karışmakta ruhlarımıza

paha biçilmez her damla kanını
vermeye hazır Mehmetçiğim
şehit kanlarıyla yıkanmış
bu cennet vatanın topraklarına

kim vazgeçerki
atasının kan döktüğü topraklardan
asırların zaferlerine, şahit olduğu vatanından
ruhlarımız değilmidir?
her acıdan sarsılan
kim geçer-ki vakitsiz bu dönülmez yollardan

örtüldüler yine bakın yalanın perdesi ile
arınmış sandıkları günahlarından

bir gaflete yenilip yalanı ele verir
ödün vermez inkarlarından

kim geçer-ki duruyla aydınlanan sabahlarından
insanız biz nihayetinde
bizleriz bilinmezlerle kahırlarla yoğrulan
belki bir medet umarsınız geçen
ve gelecek zamanlardan
ama nafiledir yine,
iş işten geçmiştir çoktan

bilmezlermi
kendini bilmez zavallılar
bilmezlermi
şehitlerimizin kanlarıyla
kutsanmış
toprakla bedenleri bir olmuş
yüz binlerce gazi ve şehitlerin
kanlarının bedelidir
bu cennet vatan
aynı toprak
aynı kan
mümkünmüdür ayırmak birbirinden
bu toprakların adı
Mehmetçik ve vatan

Hülyanna