öylecene karşıma alıp seni
bakarak gözlerinin içine sessizce
nasıl bu hale geldin diyesim var..
tutup omuzlarından silkelercesine
oysa insandık doğarken diyip
son bir kez sıkıca sarılasım var..
ya sonrası ?
cehennemin dibine kadar yolun var...


yak hadi sigarandan çek ciğerlerine
puslandırsın dumanı her yanı
göz gözü görmeyince ..
belki anlatırsın ya
nerde kaybetmiştin yolunu
nerde yemiştinde ilk darbeyi
o doğduğunda masumca gülümseyen bebeyi bu hale getiren neydi..
diye aynı soruyu saatlerce sorasım var...
ama cevaplarını dinlemeden daha
veda etmek için sana
hayır sana diil senden önceki sana
son bir kez sıkıca sarılasım var..
şimdiki sana da son bir sözüm
cehennemin dibine kadar yolun var...

artık düşüncek çok vaktin de olcak üzülme
konuşmasalarda seni dinlicekler de var
tek pencereli bomboş dört duvar..
geç hadi çekinme her yer senin
bir kafa çiz bir tutam saç bir kaç sakal
anlat ona umutsuzca.. pişmanlıklar nereye kadar...

günler geçecek saat saat an an
ama anlar geçmeyecek günlere isyan
durcak zaman bomboş baktığın her yan
benliğinde isyan. Aldığın her nefes nefsine ziyan...

[ italik ]gün gelecek kader diyip sıyrılmaya çalışcaksın
ona bile çamur atmakdan kaçınmayacaksın
çırpındıkça eline gözüne bulaştırcaksın
ama her uyandığında tekrar tekrar hatırlayacaksın
oysa kaderini ellerinle yazmıştın..
anlamak için biraz geç kaldın...[ /italik ]