ÖLÜM
Yüceler yücesi davet edince
Sessizce toplanıp gitmektir ölüm
Ezanlar susup da sala verince
Emrine icabet etmektir ölüm

Öteden çağrıyı ruhunda duyup
Dünyanın yükünü arkada koyup
Ne varsa üstünde çıkarıp soyup
Kefene sarılıp yatmaktır ölüm

Aslına rücuyla geriye dönüp
Metadan sıyrılıp maddede sönüp
Manada açılıp parlayıp yanıp
Mahşerde yeniden bitmektir ölüm

Evladüiyalı yakın dostunu
Evini barkını keçe postunu
Yediğin içtiğin atlas üstünü
Kalbinden çıkarıp atmaktır ölüm

Gölgelik diyerek konduğun yurtta
Yüklenip yükünü taşırken sırtta
İyilik önünde kötülük artta
Amele güzellik katmaktır ölüm

Kurtçuğun için de yokken nedeni
Yırtarak bırakıp cansız bedeni
Kelebekçe naif uçup gideni
Cesetten ruhunu ütmektir ölüm

Bozkırî yüreği gülistan edip
Varlığın sebebin sonunu güdüp
Bakmadan ardına yoluna gidip
Faydasız işleri satmaktır ölüm
Adnan SİVRİ/BOZKIRÎ 08.07.2017