(kırmızı fularlı kıza)

Ah sevgili! Ah sevgili!
Sensiz ormanlarda baharı düşleyen
Kar altında buza kesmiş
Yapraksız ve çırılçıplak titreşen bir ağacım ben
Roboski’de devlet eliyle parçalanan kaçakçıyım
Kürdüm ben;
Yüreğinde tahrip gücü yüksek bombalar patlatılan
Cizre’de çocukların gözyaşı
Kanayan bir hançer yarasıyım
Delik deşik bir duvar ardıyım kurşunlarla vurulan
Ve dondurucuda saklanan bir çocuk ölüsüyüm
Polis panzeriyle yerlerde sürüklenen benzersiz bir acı
Ve cesedi çırılçıplak teşhir edilen bir kadın gerillayım…
Yüreğim üşüyor ateş altında yanarken ülkem
Köklerim kuruyor, gövdem çürüyor
Sıcaklığını düşlüyorum ay ışığında parıldayan gülüşünün
Düşlerim, düşlerim üşüyor sensiz
Buzlar sarkıyor avuçlarımdan
Gözlerinden çığlar düşüyor yüreğime
Sevda yüklü bakışlarını özlüyorum
Gözlerinden, gözlerinden öpüyorum seni…

Ah sevgili! Ah sevgili!
Yaralarımı kanatan yokluğun senin
Hava soğuk, hava ayaz, hava bıçak gibi keskin
Ve bu kirli
Ve bu metal rengi buz gibi havalarda
Isıtmak için üşüyen ellerini
Benden başka hiç kimse
Senin için yakmayacak kendini…

Ah sevgili, ah sevgili
Nicedir yağan karın büyüsüne
Sıcak odaların miskinliğine yenik düştü
Ve bir başka bahara
İkmale kaldı aşklar
Bense düşlerimle baş başa seninleyim
Sana olan aşkımı çoğaltıyorum sokak aralarında
Bir direniş, bir öpüş, bir gülüş
Ve bir bahar tadında
Yeniden filizlenip çiçeklenmek istiyorum
Dışarıda kar, dağlarda ateş, dağlarda isyan
Dağlarda kadın gerillanın o muhteşem gülüşü
Ellerinde kardelen çiçekleri…
Ah sevgili! Ah sevgili!
Yüreğime kamp kurduğun dağlarını özlüyorum
Gülüşünden, gülüşünden öpüyorum seni…

Savaş karaduman