.




sen/li / aklımdan düşürdüğüm anılarımdan beri
gitmiyi unutup terki aksine yalnızlaşıyorum kendimden
bazen kibar bir teklik .az/sen/ umduğun günden beri telaşlı
biraz haylaş fazlaca dökük suskunken icimde cevapsızlık



hep özgürlüğe bin yelken bir gam rüzgarı
usulca acele etmeden sönüyor kaldırımlarım
üzülüyor sanki rüzgarsız yağmur kokan gönsüz bahcem
fili yeni fikirler tüketiyorum yeni dertler buluyor nefesim


art arda gün yıllara amaç hep cıkmazlığın sonuna
bazen koşuyorum yüzüm gülençten ilk sen bahar
bazen tek kalmış utanma yalnızlığında hüzün kovan kuşları
icimden senler yükşelirken ben sizlikler titriyor geceye



seviyorum aşk sız kalaman demlenirken yalana yakalanıyorum
hep o sende kalan cevapsız yalana ,bir insan neden tutulurki
sevilmezken neden haşret gömülürki icinin icinde neden yalnız kalırki
geceye yüzülür aya söylenir uykuyla kalkamazken seni yaşatır




resimlerinde yüz"ün yokken hüzünlerin konuşur
ellerin varken kalbimde yüzün neden süzülür
kış coktan bitmişken neden hep senin yazın ışıtmaz
yalnızlık gibi neden hep seninle üsülünür


aşk değil yalan
sevgi değil umut
sevda hiç değil delilik
ayrılık sonun başlangıcı ama neden vazgecilmez



sana sağıma soluma bakmadan carptım
bir kediyi birde kuşları hatta ciceklerle konuşurken anladım
bir meleğin kanatları ne den beyaz sevgi gibi ucar dilinde
gölgesinde dinlenirken neden gül güzel kokar



bir andı ay rılık
bin aşrına bin tekil yalnızlık
bin sükür bir huküm
bir an bir aşktı huzur.




"sen li pismanlıklar "
"sensiz yaşamak kadar "
"hayat simdi"
"yalnızlık kad ar"



.ve
aşk-ın
bitiremez
/b/eni

.