Yaşlı Cemil bey kalktı: »Katiyen, Simya hanım.«
»Bundan sonra demeye el vermez ki vicdanım.«
»Ben biraz dışarıya çıkıp hava alayım.«
»Kahveye uğrayıp eş dostla çene çalayım.«
»Git bakalım Cemil bey!« dedi sevinçle kedi
Yaşlı adam aniden durdu:» Sen de gel hadi!«
»Hemi veterinere uğrarız varken vakit.«
»Kulağını, gözünü tedavi eder Halit.«
»İnan iyi çocuktur; işinin tam ehlidir.«
»Kedilere bayılır, bir de tatlı dillidir«
»Olur da« dedi Simya, »peki ya minnaklarım.«
»Onlarsız hiçbir yere gitmez şu ayaklarım.«
Cemil bey ellerini arkadan bağladı ve:
»Bir şey olmaz, sansar falan da girmez eve.«
»Rahat ol, güven bana…Gidip geliriz hemen.«
»Beni çok mutlu eder, tamam gidelim demen.«
Anne, yavrularına baktı: »Bunu yapamam.«
»Onlardan bir dakika dahi inan kopamam.«
»Gözüm arkada kalır, çok huzursuz olurum.«
Cemil bey: »Merak etme bir yolunu bulurum.«
Dedikten sonra gidip paltosu ile döndü
Aslında dışarısı çok güneşli bir gündü
Kedi »Niçin giydin ki.« der gibi baktı ona
»Hava çok ılık gerek yok yünden paltona.«
Cemil bey cevap vermek yerine ancak sustu
Benekli’ye uzandı ama korkudan pustu
Vazo birden sallandı, sallandı; sonra durdu
Patisiyle birkaç kez parmaklarına vurdu
»Gel hadi sana zarar vermem.« dedi Cemil bey
Annecik, yavrusuna miyavladı peyderpey.
Ve Benekli kaçmadı; adama teslim oldu
Paltosunun cepleri hem derin hem de boldu
Onu yavaşça sağa, Pamuk’u sola soktu
Ceplerinde ikinci bir kediye yer yoktu
Bu yüzden kucağına aldı şirin Maviş’i
Görülmeye değerdi korkudan titreyişi
Cemil bey »Hey sakin ol!« dedi ve sevdi onu
Bir süre sonra »mır mıra« dönüştü sesin tonu
Başını okşadıkça, göz kapakları indi
Yaşlı adam, sokağa çıktı kedilerle beraber
Onları görür görmez güldü alaycı berber:
»Oo! Cemil bey nereye böyle? Gel çayımı iç!«
»Buyur içeriye gir amma kediler hariç.«
»Ne işi var bunların, ceplerinde paltonun?«
»Adın deliye çıkar, meczuba döner sonun.«
Yaşlı adam yutkundu, kendine hakim oldu:
»Hayvan sevmekle deli ve divane kim oldu?«
»Oğlun, tam beş yıl önce için intihar etti.«
»Bir kız aşkına sana şu dünyayı dar etti.«
»Kadına tapan, deli divane olanlar çok.«
»Ama kedi sevdiği için kafa yiyen yok.«
Nureddin bey bozuldu bu cevap üzerine.
Lafı değiştirdi özür dilemek yerine.
»Yahu! Takılıyorum sana ciddiye alma.«
»İçeride işim var; sen de yolundan kalma.«
»Kolay gelsin Nureddin. Müşteriler bol olsun«
»Cüzdanın da parayla, kârla lebaleb dolsun.«
İçeri girer girmez :»Bunamış!« dedi Berber
»Cimri herif! Ölünce seni kediler gömer.«
»Kestirmiyor, saç sakal birbirine karışmış.«
»Kaç yıllıksa foteri, rengi solmuş, kırışmış.«
»Ne olacak, pis herif« dedi içinden berber
»Yaşıyor bir evde ve hayvanlarla beraber.«

S / ÂYE (13:12) -18.05.2017 / ESKİŞEHİR