Ah, doğru konuşsalar, vereceğim kürkümü!
İnsan nefret eder mi, yurdun ekâbirinden?
Kırıp, döküp, ezdiler, benim asil Türk'ümü!
Yanına varılmıyor, beylerin kibirinden…

Yüzlerde nur kalmamış, akılsa baliğ değil…
Önder ne Peygamberim, ne haşa Halik değil!
Dinen hoş görünse de, sahih-i salik değil;
Yazılan anlaşılmaz defter-i kebirinden…

Tüm sermayesi yalan olanlardan uzak dur!
Ne selamlarını al, ne sofrasına otur!
Hakk’ın lanetlediği, esas münafık odur!
Sakın geçmeyin onun, türbe ve kabirinden…

Derler, münafıklığın işaretleri üçtür:
Hepsi yalan söylerler, yalansa büyük suçtur!
Verilen sözlerinde durmaları çok güçtür!
Emanetmiş dinlemez, anlarsın tabirinden…

Anladım ne söylense, kulak veren biri yok!
Sanırım ki karnımız, nasihatlere hep tok…
Belki benim sizlerden, öğreneceğim pek çok!
Ders almalı insanlar, ibretin her birinden…

Antalya-2017/04

Halil Şakir Taşçıoğlu