Yaklaştıkça uğursuz ah o mahkeme günü
Sorgularım sürekli dünümü bugünümü

Hakim kırsa kalemi sonumuz ne olacak
Seninle çarpan kalbim yapayalnız kalacak

Burası son duraksa, yine de bekliyorum
Bitkinim görme diye gözyaşım saklıyorum

Son seslenişler bunlar, duy sesim kısılıyor
Izdırabım artarken ,umudum kısalıyor

Sanma eller ben gibi her derdine katlanır
Yarini terkedenler, ağyarla tokatlanır

Yine kiyamam sana ,hayatta zorlanmana
Sana bir diken batsa, bin batar inan bana

Son demler yaklaşıyor ,tüm uğraşım ondandır
Hüzünlüysem bu kadar ,korkum acı sondandır

İkimizin de boynu bükülmesin dileğim
Derdini yüklenirken kırılıyor bileğim

Yine de oku diye şiirler yazıyorum
Satıra mürekkeple kalbimi kazıyorum

Kederi nakışlarken, şair oldum nerdeyse
Işıklar kapanıyor ,ya bize son perdeyse !

Bunca yılın hatırı nerede göremedim
Cefanı ben çektim de sefanı süremedim

Sen duymadın ya yârim,Hakim duysun bu sesi
Ya da bu şiir olsun, aşkın veda bûsesi

Ayşegül Bahçeci
02.05.2017 Ankara