Masalda kaldık,
Sokak kedisinin başını okşadın, okşamadın başımı,
Bilesin bundan kederlerim var.

Evvela şunu söyleyeyim, bu savaş,
Evet bu savaş,
Beni yalnızlık odasına götürdü,
Şimdi artık ısısız bir oda, her tarafında sen var…

Aşkım kum tepesinde kaldı,
Heyelanlar istiyorum,
Yokluğuna güle güle demeye…

Kederlerin sarsa da seher de, her yerde, yemin billahi sevdim, severim,
Göz bebeklerime kadar dolusun,
Ötede bir şey yok,
Etkisinden uzun süre kurtulamadığım türlü çeşit benlerin var…


Üşüşen, acıtan, ibikleşen, ten renkli, onlar, benekli martılar...

Karanlık gecelerin kahrına dayanmak için sevmişim seni meğer,
Sanmayasın gönül inlemiyor,
Beş yüz kişilik mehter takımı ve her gün mehter marşı,
Ruhum başka şey dinlemiyor,

Aşkın bilinen alışılmış tekniğiyle değil,
Kendi istediğin gibi o dudak üstü benin aşkı yarattılar.
Öpsem diye umduğum,
Tüm benlerin var ya, yıllarca, yüreğimi kanattılar…


Şu haline bak, dumanlı bakışlar,
Yüz, doğal renge hiç dönmedi,
Travmamı yaşadın,
İste zamanı donduralım.

Yanak benlerine ne olmuş ?
Gördüm ki gülüm solmuş,
Çehren değişik göründü,
İste birkaç ben konduralım.

Ben ışığı gördüm,
Yüzündeki benlerde,
Bir tek beni göremedim, söyle canım, "Ben" nerede?




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.