hak bilişte Hakka kalbi bağlılığını
her an ifade eder de durursun sen be kirve
çivi gibi de söz çakarsın kalpleri parçalayarak
elin çekilmez bir türlü melânetten utanmayarak
insanlığın bunların içinde mi dışında mı be kirve
fesatlığı hep eker ekerde durursun
her an da usul erkan ve yöreye töreye ters kalarak
dağa taşa düşer şerrin
nefsinin o kör istemlerine uyarak
gâl-ü belada Hakka verdiğin o sözün nerede be kirve

çıkara endeksli hikmetin
hep Araf’ da duruyor
yol ve iz biliyorsa gönlün
neden hep dağlara taşlara tosluyor

yama bile tutmaz kirli vicdanının
ondan yoktur elbette ki tasası
her şey yolunda sanma sakın
tez vakitte de çıkar ipliğin pazara
küfrüne kefil dağ taş toprak şaşmaz hakkın yasası
tornistan etsen de neye yarar ki
veballere sen çoktan bulandın da haberin yok be kirve

aslın cismin belli
çürük taş yontulmaz ki o anda dağılır
eğer ki
kalpte de ar ve edep yoksa utanç bilmez ki hayasız
zulmüne eştir emelin
kıymetsizliğinin özü hayasızlığından gelir
cem edilince günahların sen kalacaksın haksız
hakkı bilen Hakka inanan insan şirke düşmez ki be kirve

peygamberi bilmezlerin içinde Müslümanlık taslamak
elbette ki bir iblis için çok kolay
meydan boşken verip de veriştirmek
sayılmaz ki bir olay
Rabbimin af ediş şekli kul hakkı olanlara işlemez
uçkuruna sahip olamayan kişiler mahşerde
asla ki kuldan sayılmaz
zıvanası bozuk kişi gurur ve kibrine mahkumdur be kirve

kötülüğüne himmet neyler ki kalbin hepten Çıfıt’sa
özün bunca kirden nasıl paklanır
şeytanın aklına uyanın her an kötülükte izi kalır
bu halle yapıp da ettiklerine kim kefil olur ki
eninde sonunda da mutlaka cehennemi boylayacaksın atide
hayır hasenat nedir onu bile bilmezsin zalimlik sende zirve
hiçbir zaman merhamet hissi bile olmadı sende
bilgine sual olunmaz ama o da keneften çıkmıyor be kirve…



(18.03.2017) AZAP…