unutamadım o direnç ırmağında
uzağımda seyre dalan gözlerini
hüzün yırtıklarını
çoğul yalnızlıklarımı
kirpiklerinde çocuk gülüşlerini
ayrılığın kahreden rengini
anlatamadım
bir düş sıcağında
dağların buğusuna


kentlerin belasında
geceler öldürülürken,
yarası dikilmemiş
güneşin batışında bir eylül sancısısın
içimin sen yanında
merhem sarıyor
bir damlacık cemre


ay düşüyor sonbahar ın dilinden
yağmur yıldızlarıyla
alnıma düşen çizgilere
koyu kahve yanlızlığımdı
karanlık
bir şehrin kızıllığında
her gece harlanmış ateşlerde
sönmeyen
o dağınık
kentlerde
gittiğin uzaklıklara
göğün mavisine ağlayan

Aklımı sır eyledin
Şimdi ayrılıktan topluyorum anılarımızı
nasıl bir acıda demlendiğimi
kaldırmıyor kar bulutları
Her giden bir yaradır yüreğimde
Kanarım susarım
yüreğimin alacağı varsa bile...
veda mevsiminin zemheri sıtması bu
bağışlıyorum...

A.ALKIŞ