o sene kardelen basmıştı o karlı dağı
her biri ayrı renkte delip toprağı,
çocuksu bir sevinçle patlamışlardı karın göğsünden
ateşe sevdalı ateş böcekleri gibi yırtmışlardı karanlığı

Fırat ın geçit vermediği bir zamandı
gündüzler daha bir kısa olurdu
güneş erkenden yatmaya gider
geceler bize kalırdı

kimsesiz odalarda bir perde çekip gecenin gözlerine
el yordamı göz kararı bulurduk aşkı

aynı acının eşiğindeydik
aynı buzulun dibinde
kimse bilmesin diye kefen gibi bir örtü sermiştik
bütün yaşanmışlıkların üstüne

bazen boş verip her şeye kuş dilinde şarkı söylerdik
bazen de Rus ruleti oynar gibi tetik düşürürdük kalbimize

kardelenler gibi nasılda kafa tutuyordun zamana
nasılda güzeldin
ateş yakardık geceleri
kirpiklerin islenir di
[ italik ]“bak senin için sürme çektim gözlerime”[ /italik ] derdin
gülerdin

o karlı dağda çoban ateşi gibi kanımı ısıtırdı esmerliğin
donmuş çeşmelere inat
yüzünün avlusuna su içmeye inerdi kuşlar
efsunlu bir kış masalına dönerdi güzelliğin

tütün kokan dudakların olurdu fitili tutuşturan
boynunun çukurunda bir martı çığlığı saklardın
öpünce kuşlar havalanırdı saçlarından

günah kadar güzel
haram gibi tatlıydık
kurbanını seven kiralık katiller gibi
vurmaktan ve vurulmaktan korktuk

paslanmış iki silah tık
tutukluk yaptık

döndük acılarımıza
yarım kaldık