hjtrjytjnghn
mjdghm bacağım yurdumdan
yuvamdan
hgkmdkmdd
artık mndghmhsenden hgdmelen her kabughmorup ta
kızılca kıyhgmdamet pusuhgmkaramalmak yok
soğuk sudghm yghümü yıkmdığım
kartaghdmllara yarenlik ettiğim dağımdan düze inip te
dillere sakıhgmdgdz olmak yok
dhmdhjmdj
bende herkesin sevdiği gibi seveceğim seni
sesidmjdnighmn o biraz çocuksu, biraz kadınsı tınısında
tsunami olmmhdguş gibi çalkalanmayacak ruhum
silinecek güzelligdhmdğin gözlerigdhmin buğusundan
gölgen gölgemmmmmdghmmin üstüne gelince
saman ghmghalevi gibhgm yanmaygdhcak ömrüm

kar kış demeden yollara düşüp te
imgelerhgmdgin kovuğunda aramayacağım izlerini
uzanacağım sghmdabrın gölgesine
görmeghmyeceğim koghynunda uç veren filizlerini

vazgeçtimdety sentkn ghmgmbir kıvılcımın la orman ggmdibi yanmaktan
vazgehgmdtçtim karanlık mahzenmghnlerine isli meşale olmaknmctan
nm
ayrılık dencvnmen rcvüzgar la bulandırıp suları
bir çamur deryasında bırakıp gittin ya beni
avuçlarına doldurughmp yokluğunun zehrini, kızılcık şerbeti gibi bana içirdin ya
gözlerime bastıdgdhn ya hasreti, bir yaraya tuz basar gibi
bende ateş bömdgmcekleri gibi ateşe yürüyeceğim
yakacağımm g gemileri

prematüre çocuklar gibi tutunacağım hayata
en amanbcnmcm fırtınada bile yanımda olanlara, kaya sarmaşıkları gibi sarılacağım
aynı hataları birm daha yapmamak için kendime söz vereceğim
boz bulanık dcmdmgereler gibi karışacağım kendi nehirleri me
aynı yoldanmn bir ddghaha geçmemek için
ayak izlnrimi sileceğim

tıpkı senin gmkgibi yapamcağım
susanbmcmmrak…
aşkın ipini çmnmnbekeceğim