izlerimizde gece , soluk benzimi yakar işte şimdi
gözlerin bir ıssız tepede mevsimler dokur
ayaz bir gecenin yalnızlar köşesinde
ay düşmüş saçlarına
ışıldayan ay ışığı saçlarında
rüzgar rüzgar eser baş ucunda
her gece ay karası dağ yürek yarası

eylül yanığını sardım şiirlerime
seni seyrediyorum
Sen yüreğimden sürgünsün
benim Sürgün gözlerim tuzaklarda yıllardır
içimden geçen bütün yollarda
her gece Terkedilmiş bir kente
Tan yeri kızıllığı gibisin penceremde

diripak güzelliğine ağır ağır sızarken gökkuşağı
her akşam su gibi dökülürüz senle
Karlı dağlardan yuvarlanan dua kesiği çığlara
gönlümü isyan tutar.
saçın tutar, kokun tutar yalnızlık tutar
unutulmus bir hayalden gelip geçse de türküm

yaprağını kaybetmiş bir dal gibiyim
sesim çıkmıyor kime ne söylesem dilim lal
umutlarımız karlı bir dağ yamacı eriştiğinde
bizden yağmur desenleri çiz bulutlara
senli mevsimlerden bir ışık bırak baş ucuma
ay karası gül yürek yarası gözlerinle
bir yıldız düşür gözlerime
şimdi , yüzünü yüreğime dön
içimdeki özlemlerin yıkıntılarına bak
bir gece vakitsizce gidişlerini anlat ne olur bana
bu şiirin sonu da henüz yazılmadı
bir adımlık yokluğunda yaşamak öyle zor ki
A.ALKIS