ilk başta; korkuda vardı tabi eski günlerden arta kalan
bu yüzdendi; o kalp çarpıntısı
o heyecan
o ökse kuşu gibi ürkek halim
eski acılardan
eski korkulardan

kanlı bir kılıç gibi vuruşa vuruşa ilerlerken hayatın saflarında
bronz bir kalkana yazılmış İbranice bir dua gibi göğsümün çeperine itina ile yazmıştım seni
sendin bir şiir gibi sevip, bir senfoni gibi seviştiğim
senden başkasının ismini bile zikretmezdim
kıble bilmiştim gölgeni

günahtı...
yasaktı...
ama çok özeldi
hiç uyanmak istemediğim bir rüya gibi güzeldi

herkesin bilmediği bir vahaydın
çöle su içirirdi dudakların
açardın saçlarını delirirdi rüzgar
ilk habercisi sendin
kırk ikindi yağmurların

güneşe sevdalı günebakanlar gibi nasılda sana dönüktü yüzüm
bir ağıt gibi iliklemiştim ismini dudaklarıma
bir dağa sığınan haramiler gibi göğsüne sığınmış
toprağa sevdalı yağmur gibi
dökülmüş tüm avuçlarına

hani ayrılığın misafirliği kısa olurdu?
yüreğim yanıp kavrulunca, hani senin rüzgarın getirecekti yağmuru?
göçmen kuşlar gelmeden sen gelecektin?
hani her özleyen kavuşurdu?

şimdi nedir bu cehennem?
nedir bu Kerbela?
her katil döndü de cinayet mahalline
sen dönmedin...
bakmadın o donuk mavi gözlerime

hadi dön
yokluğunun ayazı çarpmasın yüzüme yüzüme
sevabın la, günahınla bende kal
değdir dudaklarını dudaklarıma
Sünni teneffüs niyetine

dön ki, efil efil rüzgarlar essin saçlarımda
gürül gürül aksın yatağında nehirler im
dön ki, dinsin bu kan kokusu
dinsin bu kulakları tırmalayan vaveyla
ölüm kız oğlan kız güzelleşme sin
yokluğun tetik düşürmesin umutlarıma

hadi dön
yorgun yüreğimi bir nefeste çocuk bahçesine çevir
avutulacak bir bebek değilim biliyorum ama
bebeğim diye…
son bir kez de bile olsa
sarıl bana


[ italik ]Şiirimi; güne taşıyan seçki kuruluna çok teşekkür ederim[ italik ]
[ /italik ]