uzat ellerini
ve son kez de olsa bak bakabiliyorsan sana baktığım pencereden gözlerime
yak yakabiliyorsan kirpiklerimdeki buz tutmuş mevsimleri
kaldır başını ve sür sürebiliyorsan akasya kokan saçlarını nefesime



dudakların diyorum
her kıvrımında bir veda busesi sessizliği
gamzelerinde uçurumsuz bir sevda çiçeği solmakta
adımların mı tok gitmelerin mi iştahlı çözemedim



ben mevsimsiz bir rüzgarım
düşen son bir yaprakta sen olsan ne çıkar süpürülmüş benliğime
beni merak etme
ben yine kuru ben yine çıplak dal olurum sensizliğime



oysa
nefes almaktı adın ormanlarım solmadan içimde
her kırmızı sendin resmettiğim tüm sevişmelerde

topraktın
başaktın
aştın bacası tüten yüreğimde
aşktın sarılmak dolusu



bilemedim
çocuksu bir koşuşturmanın tepe taklak düşüşü müdür aşk
ve her düşüşte dize açılan yarayı kanatarak kaşımak mıdır mirası



neyse
sen yinede
beni merak etme
ben bir cigara sarar
yine sarılacak bir mahzen bulurum kendime



baktım olmadı
bi cigara daha sarar
illa ki içinde yalnız sen olan kıvrılacak bir düş bulurum kendime…









ilhanaşıcıhaziranikibinonaltı