uykusuz bir geceyi sen nerden bileceksin
senin kalbinde ölüm ne gecedir ne gündüz
sen bütün dertlerin altında yatan mefta
dokunmadan elinle göz bebeklerinle süz
hüzün senin içinde çürüyüp yok olacak
...
Devamını oku »
Sabahı ben uyandırırım,
Geceden kalan karanlığı alnımdan silerim.
Güneş bana doğmaz,
Ben güneşi bağrıma alırım.
Bir adımım dağ,
...
Devamını oku »
Güneş doğdu sanıyorlar ama bilmiyorlar; benim sabahım o gün karardı.
Toprağın üstünde yürürken içimde bir mezar taşıyorum artık.
Nefes alıyorum diyorlar, oysa her nefes eksik, her an yarım.
Benim ışığım gülüşümdü, umudumdu, yarınlara tutunduğum tek daldı.
Onu ellerimle değil, kaderin acımasız suskunluğuyla verdim toprağa.
...
Devamını oku »
orada olduğunu kanıtlama gayretinde, peki ya olanlar bilmezler mi? hayır dua bir anlık değil tüketilen lokmalar kurtuluş değil, elbette sunulan yemekler ölmüş ruhlara şifadır, peki ya başucu boş kalan isimli mezarlar; evet şifadır toprak kokusuyla geçiyor son zamanlar. Tabut tutan eller yangın yeri vefa'dan yoksun pişmanlıklar da cabası, musallaya uzanan geçirmiş canlar helallik dua bekler moral bozan düğünler orkestra sesiyle ikiye katlanan ağıtlar, kaybedilen manevi değerler iliklere kadar hissedilen yalnızlık vede daha niceleri diğerleri...
İbrahim KANDAMAR
08.01.2024
...
Devamını oku »
Hep yaşamaya bakarım,
Güzüm gelip solmadıkça.
Dünya'ya kazık çakarım,
Gözüm toprak dolmadıkça.
...
Devamını oku »
Toplumsal çürüme sarmış afakı.
“Balık baştan kokar” başta huruç'u
Kara yok, meydanda devrin en akı!
Mes'uller iktidar, amma velâkin
...
Devamını oku »
Uykulu dünya,
Bir çiçeğin taç yaprağında
Başlar aşkın masalı.
Toprak ana kucak açar,
Sarmalar bizi doğa,
...
Devamını oku »
Gözyaşlarımın sönsün diye beklediği bir günah yangını var.
Her gece sana yönelir içimdeki yalvarış
“Ben” diye bir şey kalmaz dilimde,
Her hecem,
Secdeye yönelen bir nefes olur....
...
Devamını oku »
Yol gösterip kolla.
Giderse hasret topla,
Kilitle, kalbinde sakla.
Umut mumu yandıkça,
...
Devamını oku »
Oğlum… Sensiz geçen her an, bir ömürden daha ağır, daha derin. İçimde kopan fırtınalar susmuyor, sadece daha derin bir hüzünle büyüyor. Sana dokunamamak, sesini duyamamak, gülüşünü görememek… Beni içten içe eriten, durmadan kanatan bir yara.
Toprak seni saklıyor belki ama ben seni yüreğimde saklamaya devam edeceğim. Çünkü bu yara, bu sızı, bu acı… Benim en gerçek, en kanayan gerçeğim. Her gün, her dakika seni özlerken, seni yaşarken, seni beklerken…
...
Devamını oku »
