0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
573
Okunma
Bahar dalından sarkan efsunlu bir buseydi özlemim
Bakışlarındaki hicrana yapılan son beste çalıyorken
İğnesi kırık bir taş plaktan
Varsın değmesin buğulu nefesin
Muson yağmurlarının kabarttığı dalgalar yüreğime vururken
Bıraktığın şemsiye korur mu beni
Bırak ıslansın çöl yangınlarındaki bedenim
Sele karışsın sensiz vahalar
Sıyırıp astığımda ümitlerimi
Sonbaharın hüzün renkli yaşlarına
Üşümez bedenim artık kış soğuğundan
Hani derler ya;
Ümitsiz beden
Kıştan korkmaz!