Gülen yüzümle kapına geldim
Halimden anlarsın sen belki dedim
Geldiğe beni sen bin pişman ettin
Sürüm sürüm süründürdün sen beni
Sende benim gibi hep sürünesin
Gün var iken gün yüzü görmeyesin
Beni kapından sen kovduğun gibi
Tüm kapılarda sende kovulasın

Akan gözyaşımı silersin dedim
Kanar yaram merhem olursun dedim
Yaşarken bir gün güldük mü görmedim
Beni başından sen def ettin gittin
Halim ne olacak hiç düşünmedin
Beni kapından sen kovduğun gibi
Tüm kapılarda sende kovulasın

Garip bir kulum ben hakka sığındım
Sana geldim kaçtın benden on adım
Ben sana hep koştum koşar adım
Yalancı sözlerine nasıl kandım
Geç ayıktım eyvah bende yanıldım
Beni kapından sen kovduğun gibi
Tüm kapılarda sende kovulasın

Kul Mehmet’im sevsen yolum olurdun
Sen bana dermanım elbet olurdun
Candan sevecek bir yârim olurdun
Boş olan gönlüme sen sultan olurdun
Gönlümde açan gül çiçek olurdun
Beni kapından sen kovduğun gibi
Tüm kapılarda sende kovulasın
Mehmet Aluç-Kul Mehmet