HÜZÜNLERÝM

Bu ömür tarlasýnda, kýþlar biter yaz olur
Mevsim ve yýllar akar, siyahlar beyaz olur
Yürekten sevmeyenin, sonlarý ayaz olur
Aðlayacak halime, artýk gülemiyorum

Artýk olamýyorum, Ferhat gibi ben âþýk
Bir sen mi seviyorsun, deðilsin bir sen âþýk
Sevmeyi bilmiyorsun, ne can, nede ten âþýk
Aþk denen bu zalime, yeter diyemiyorum

Sevmesini bilmedin, huzur arama þimdi
Sende Merhem deðilsin, gönül yarama þimdi
Aþk ve gurur yüzünden, çektim cereme þimdi
Dolmamýþ bu çileme, bir son veremiyorum

Þimdi o sahte sevgin, baþlamadan pes etti
Yalancý bu aþkýna, nede biri ses etti
Hep o nefsin aldattý, beyhude heves etti
Yaptýðýn bu zulume, çare olamýyorum

Umutlarým tükendi, iþte ceza bize bu
Mutluluk grevde mi, hiç gelmedi bize bu
Köz gibi ateþ gibi, düþtü içimize bu
Kader yazan kaleme, bir suç bulamýyorum

Muzaffer Tekbýyýk