4
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
1200
Okunma
yüreğim ürkek
öfkem cevval bir kadın gibi
geçiyorum yıkık kentlerin incinmiş y-aralarından
nice elleri naz kokan ölümler yar
görüyorum
yokluk içinde cennet saklı bir dünya var
biliyorum
g/özlerinde hazin bir geçiş telaşı
seziyorum
yıkılıp dizlerim üstüne
ayaklarımda cenneti b/içiyorum
öfkesi korkak bir medeniyetin onuruna
vicdanı kör rezilliğe
tükürüyorum
ateş suya küser
toprağın haberi yok
kısrağın sabrı çatlak
katırın telaşı çok
izliyorum
ey kepaze soysuzluk
bil ki
bu kestiğin son İsmail di
ve artık
dünyada başka İbrahim yok
..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
