UM / MAKTAN “UM”
( Sayın yazar, Oktay AKBAL’ a ve şiirimin çıkış noktasını oluşturan dizelerine teşekkürle)

“Önce ekmekler bozuldu” demişti şair
Yaşanan, yaşatılanı özete dair
Büyüyoruz, bitecek diyorlar ya, ve sair
Bu bana “Um” demekmiş ,Umut fakirin ekmeği

Üzerinden geçinirken bin bir asalak
Yükselirmiş, omuzlarına tek/tek basarak.
Yeyip içtiğini bir de sana kusarak
Bu sana “Um” demekmiş,umut işçimin ekmeği

Tarlanda karasaban sürüp, daha çok yerdin
Yoktu çünkü gübreyle, mazotla derdin
Kendin biçerdin ekini, kendin döverdin
Bu köylüye “Um” demekmiş, umut köylümün ekmeği

Kendi elimizle atmadık mı oyları ?
Yüz karışı geçmiş artık boyları
Üremiş bir kere, yok olmaz da soyları
Bu halkıma “Um” demekmiş, umut halkımın ekmeği

Takiyye /makiyye götürüyorlar bu işi
İster beğen, ister beğenme bu gidişi
Böyle çarka çomak sokmak, er kişi işi
Bu gençliğe “Um” demekmiş, umut gençliğin ekmeği.

Cemil YILDIZ
23.03.2008

*Bu dizeler , şiirimi okuma zahmetinde bulunarak , bir cümlesinden bile kendisine ders çıkartanlara armağan olsun.