Kim yol açtı bu savaşlara,
Ocağına incir dikilsin,
Sebebi var mı bu kırımın
Eliniz tetikten çekilsin.

Özgünüm kederli ülkemin evlatları
Suskunum korkağım bu günlerde
Kime şikayet edeyim bu yanlışları
Kime anlatayım yürek yangınımı
Konuşayım derim karamsarsın derler
Yoksulun evlatlarını kurtlar sofrasında yiyenler
Anaların yürekleri yaralı,kimse duymaz seslerini.
Kavga çıkarır büyük patronlar,tuzları kuru bilirim.
Konuşsana hey lal olmuş dilim,kim bunla sebep olan.
Uyanıyorum sabahları, güneş doğuyor yeniden
Gün aynı gün mevsimler su gibi akıyor,gidenler dönmüyor, Yok ki hesap soranı.
Elleri bağlı kulağı sağır, dilsiz ülkem, param parça,hiç duymadım benim suçumdu diyeni.
Kimi suçlayayım, kimi kimler bu yanlışlığın imarı!
Yürekler kararmış, kulaklar sağır yürüyoruz bilinmeze ağır, ağır.
Hey aydınlığın güzel evlatları,kalbinizi karanlıktan kurtarma zamanı.
Düşme tuzaklara bakma uzaklara, sen kendini tanı, bulacaksın hatanı.
Biz, insanız çığlıklar arasında geldik bu faniye, sen başka yollardan mı geldin sanıyorsun! Bu ayrılık niye,inandığın aynı ilahi değil mi, onun sevgililerini incitmek niye.
Biliyorum, vicdanı sağırlaşmış insan evlatları, sizin yolunuz her daim çıkıyor bencilliğe.
Eğer öldürmekse maksadınız, önce kendi nefsinize bir kurşun sıkın, sonra başkasının…
Düşünüyorum da ilahi adalet mı bu ne,fazlamı geldik dünyaya,Allah’ın sopası yok dostlarım
Bize el ayak, akılda vermiş ama!...konuş lal olmuş dilim konuş,yüreğime,efkar dolmuş..
Cani yürekler laf anamaz olmuş, ne yazık ki herkes hakkettiğini bulurmuş.
Kalbim iyiliğe yol alıyorken bir gün baktım ki,dünya silahlanmış ,en çokta herkes kendi kavmini vurmuş. Hey ilahi adalet, onca canı yanan aciz yaratılmışların ah ı insanın yanına kalmıyor anladım. kendinde hesap soran yine kendisi olmuş! ilahi adalet yerini nihayet buluyormuş. İnsan insanın katili olmuş, var mı şu dünyada insandan zalimi,hiç soruyor musunuz kendinize neden böyleyiz!
2016-02-20
yeter karaer