Birkaç zamandır kalbimde bir rahatsızlık var
Sen mi hastasın yoksa, ben mi yastayım.
Şöyle kalbimden parça koparılır gibi oluyorum
Ya seni alıyorlar benden,
Ya da seni vermemek için ölüyorum.
Hem üzerimde bir halsizlik var sürekli
Sana mektup yazamayacak gibi oluyorum.
Ben senin yokluğuna alıştım zaten,
Seni de yokluğuma alıştıracağım diye korkuyorum.
Gözlerine benzeyen bir yıldız ışıldıyor gökte
Ve, hasretine benzeyen bir karanlık
Belli, yine biri asılmış, duruyor ipte
Koğuştan izliyorum, üzerimde koyu bir yalnızlık.
Tek lamba yanmıyor bu dört duvar arasında
Her taraf kapkara, loş ve ışıksız
Dünyahire’m, karanlıktan ötürü tırsıyorum artık,
Bu hapiste güvendiğim tek şey var, cansız
Oda beni saklayan yorgan ve başımı koyduğum yastık.
Dünyahire’m, mektubuma son vereceğim burda
Malum mektupları postaya verecekler birazdan.
Bana erken cevap yaz, bırakma merakta
Gözlerinden öpüyorum seni, bir de
Narin ve küçücük serçe parmağından.