Yay gibi dururdu, o kara kaşın
Şimdi hayal bile kuramıyorum
Maziye dalıpta ben düşününce
O günler güzeldi yeremiyorum

Ağır olur derler Aşkın bedeli
Akılımı yitirip olmuşum deli
Kaç yıl oldu buralar dan gideli
Yıllardır yüzünü göremiyorum

Uslan artık gönül, az sabır eyle
Derdin varsa n’olur gel bana söyle
Sevenler kavuşmaz kuralmı böyle
Bir türlü sırrına eremiyorum

Alırmısın sana gönlümü versem
Muradımı alsam murada ersem
İzin versen bana gönlüne girsem
Gönlün kale olmuş giremiyorum

Hasretin ağrısı bagrıma batar
Mevladan dileyim belkide tutar
Burda olmasan da hayalin yeter
Senden başkasını aramıyorum

Biraz düşün derim, derine inde
Çok büyük bir hasar bıraktın bende
Yaralı gönlümün, dermanı sende
Ben kendi yaramı sarmıyorum

Aç susuz düşsemde yine yollara
Sevdan içerimde demem ellere
Selamı gönderdim, verip yellere
O yüzden kimseye soramıyorum

Kalmadı ağzımda inan ki tadım
Çıkmazlara girdim hep adım adım
Nasıl sevdi isem, ben anlamadım
Gönlümü kimseye veremiyorum

Yollara bakmamda göz dinlemiyor
Üzülme diyorum öz dinlemiyor
Özlemin gönlümde söz dinlemiyor
Senin hasretin den duramıyorum
Senin hasretin den duramıyorum
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)