nedir bu kin
nedir bu nefret
ölüm dahi olamuyorsa
önünde bir
set
kanla mı buluyor
hayat
kimde nerde acaba
kabahat
varken yaşama takmak
kanat
umuda uçmak
güzel günlerin arifesin de..
biliyorum
bilsemde bu kelimelerin
acizliğini
hatta
senin için hiç bir şey ifade
etmediğini
etmiyeceğini
gözünün döndüğünü
döndürüldüğünü
insan olmanın sana çok uzak
olduğunu
insanlığın bir kırıntısının dahi sende
kalmadığını
bilsemde
yine
de
bir engel olmamaz
olmamalı
yazacağım kelimelerin acısını..
aynı havayı
teneffüs ettiğimiz
aynı güneşi
aynı gökyüzünü paylaştığımız
ağlıyordurlar
muhakkak
karşılaştığı manzarayla
içerde hüzün
dışarda
yas
ne
fark eder
sanırım olmasada bize has..
ne
siyaset
ne
şiddet
çaredir buna
biz bize kendimize
iç ve içimizde olmadıkça
bir
birlik
kuramadıkça
bir
beraberlik
karşılıklı
sevgi barış ve hoşgörü ile...

(Berlin,18.02.2016)

Talat Özgen