Y ordu mu yaşadığın genç yaşında
A çılmamış gonca gül idin bize
V arıp kaldın yâd ele tek başına
U zanıp yatman gerekirken dize

Z amansız ayrılık kadere denir
S önmez kor ateş ciğere bezenir
E lem verdi sızın toprak belenir
L ayık gördün sensizliğini bize

İ stesen üzemezdin hiç kimseyi
M utluluk verip bilirdin sevmeyi
H ep ilke bakarak değer vermeyi
A nılar ezberletti hepimize
N isyanımız girmiyor evimize



Y.S.H.K.(Canım Yeğenim’e!)


Y akışmadı ilk göz ağrısı
A cımasız hayatın hengâmesinde
V arlığın dı çevrene muştu
U zaklar yetmiyor kaçmaya
Z ehir zemberek günler himayesinde

S oluklar keskinleşti, aceleci artık
E lemlere gark, perişan akşamlar
L oş odalarda gözyaşlarını
İ stemsiz durdurma gayreti nafile
M utluluk unutuldu zamansız gidişe

H atıralar anılara küskün
A nlatmak maziyi şiir misali
N işan konmuş Gücük ayına son gün olarak!!!

K elimeler yetmiyor
E zilen kâlpler, çilehâne zikrinde
S evdalara kapalı yutkunmalar
İ ç çekmeler ömür kemiriyor
C anı yakar aksisedaların ekosu
İ şte eh! Geçen günler alışkanlıktan.

16/02/2016 Sezai KAYA