Boşa yanan ateşde ,duman külden umutsuz,
Yüreğime bastığım; ateşi, közü sevdim.
Baykuşlar kol geziyor bülbül gülden umutsuz.
Gözlerini anlatan en güzel sözü sevdim.
Baktıkça sarhoş eden, kehribâr gözü sevdim.

Sevenlere, yaşayan ölü diyorlar gülüm.
Resminle konuşunca,deli diyorlar gülüm.
Yağmurlara, Harunun seli diyorlar gülüm.
Ne yağmur, ne fırtına, sadece güzü sevdim.
Baktıkça sarhoş eden, kehribâr gözü sevdim.

Gözlerime bak diye, fırsatı bekliyorum.
Ağlarayak resmini, öperek kokluyorum.
Bir yanı ıslansada, bir yanı saklıyorum.
Çerçevenin üstünde, yıllanmış tozu sevdim.
Baktıkça sarhoş eden, kehribâr gözü sevdim.

Bu yaşlı gözlerime, gözlerinle bakarsın.
Sürgün ettiğin yerde, hasretinle yakarsın.
Nereme dokunsalar, vallahî sen akarsın.
Perdesinde telinde,sen kokan sazı sevdim.
Baktıkça sarhoş eden, kehribâr gözü sevdim.

Yanıma kârmı kalsın çektiğim bunca cefa,
Taşmı ördün vefasız gönlünde yok mu vefa,
Ay değil bari yılda, hiç olmazsa bir defa,
Buna da razıyım ben, sen deki nazı sevdim,
Baktıkça sarhoş eden kehribâr gözü sevdim.


HARUN YILDIRIM