Deniz korsanlarının sığınağı bir limanda
tutsak yaşamış
yaşar
ekmeğime umud eklediğim kadın

Hoyrat kahkahaların kısraklar gibi tepiştiği
dalgalarla gelir
Kuzey rüzgarlarından kaçarak
Kale burçlarından dolanır
ve
kuytulara çekilir

kara damarlarında kızıl kanın seviştiği
Bir yürekte atar

Çöl rüzgarlarına tutunup koca kıtayı dolaşır umarsız
Ve
yağar kör bir denizin yoksul kokan sokaklarına
Yıllanmış şarap yudumlarında
Ka
deh
siz

Eşkiya güfterine adanmış melodilerde gizlidir o
Bastil’i yıkan naralarda ezgidir o
Namluya barut
Korkuya tetiktir
Kavgalarla kabaran asi bir yürektir o

ve
kınalı bir kekliktir
kafeslere sığmayan
Dünden günüme koşturup gelen
sağrısında doğum sancıları gizli
yaşanacak olan ölümdür o

Yeniden başlamaktır yarım kalmışlıklarıma
Yeniden adım atmaktır ayaksızlıklarıma
Yeniden bir türkü söylemedir sessizliğime
Yeniden çoğalmadır vesselam
bensiz yanlızlıklarıma..

Eskilerini söküp attığım
dünü aydınlatan
mor ışıktır o

Volkan Kemal

Haziran 2011