O..
Başı hep dumanlı....
Kaf dağının eteklerinde,

Mis kokulu,
Çam ağaçları arasında....
Güzelmi güzel,küçük bir göl vardı
Küçücüktü ama,çokta şirindi...
Birde deresi vardı.
Ona yanıp tutuşan,kara sevdalısı..!
Aşkı uğruna hic üşenmez,bulutların arasından,
Binbir zahmetle, kar suyunu alır,
Coşkuyla...
Sanki koşarak inerdi,
Dağın yamaclarından....
Sonra durulur, sakinleşir,
Ninni sessizliğinde..usulca,
Sevgisini ispat etmek istercesine..!
Can suyunu verirdi,o sirin göle...!

İşte,tamda o iki aşığın buluştuğu yerde,
Kendim için ellerimle yaptığım,bir küçük kulübe
Kulubemin hemen önündeyse,
Sere serpe çitlere asılmış balık ağlarım,
Köşede duran çeşit çeşit oltalarım.
Birde..
O derme çatma iskeleye bağlı,
Benim herşeyim,elim ayağım,
Her işime koşan,sevimli küçük sandalım....

Ve benim sadık dostum,
Kader arkadaşım...
.........insandan vefalı karabaşım...!

Hem.
Mis kokulu havasını ciğerlerimize çeker,
Gönül rahatlığıyla, kanasıya suyundan içer,
Hemde...
Akşamları tuttuğumuz alabalıkları,
Hemen oracıkta..
Bir güzel kızartırdık ızgarada....!
Varsa biraz kavun,birazda salata,
Allah biliyor ya....
Belki çok şeyi unuturumda,
Ben hiç unutmazdım onları.
Mutlaka bulundururdum,rakı yada şarabı..! .


Al işte yine kayboldular..
Hani nerede o binbir renkli çiçekler,
Yoksa boşamı gitti,verdiğim onca emekler..
Yine neden simsiyah,benim tualim...!
Hani nerede benim çeşit çeşit renklerim..?

Desene yine....
Kuş olup uçup gitti....gitti benim bütün hayallerim..!




Mahmut M. Özdemir