“Kelebek ağıtında ülkem/
Kan ayazı bakışlarında
Uçurtma bağırıyor çocuklar
Anne solfejinde yarım serenat…”

Yârim kaldı!
Dua yarım
Kına tasta

Üstüne toprak çekilmiş
Ve mimlenmiş yaraları
Ölüm her sabahın hükmü değil
Saçlara serpilen hoyrat rüzgârı
Alnı öpülesi can telaşları…

Terli mintanda anne yarısı
Çevresine aşk çizen gelin
Taşların sırtında çocuk
Kendini kandıran dede

Gitme dedim;
Gitsem dedi/
Kuşlar çağırıyor
Kanatları ülkem
Çığlıkları çocuk

Bitmez dedim;
Gölgendeki kan lekesi
Biter dedi/
Şu evleğin taksiti bitsin
Kırma heveslerimi…

İşte!

“Her kurşuna fistan olan analar
Bakışlarında cevher duaları zılgıt”

Elem günü bir çiçeğin yaprağı
Dalı ırgalanır kökünden…
Dağ doldursa cümle hüznü içine
Yarılırdı orta yerinden
Volkanları tüf…

Hey breme!
Bu kavga/
Nazımın hürriyet destanı değil/
Gözyaşı pazarında çıkar kavgasıdır

Saçaklarda üşüyen serçelerin
Hürriyet selamıdır/
Minicik ellerinde
Çakılan…