tüm sevgililerle yeryüzü
aşkın yüzü olana dek

bir buse olurdun yanaklarımda
narin ellerle toprağa ekilen fidan kıvamında
kıyamazdın kırılır diye sevgi öykülerine sarardın
saklardın herkesten ölüm nazar değerse
sunaklar yapardın adına dua ellerimde

sütliman bakışlarında bir ezgi saklanırdı
gizliden takip ederdin bense hep fark ederdim
göz ucuyla yaktığın okyanusun en dip yerinden
dalgalanır içime akardı tutku mahreminde gece

bir gülücük kanadına konardın
işte bu dediğim durakalırdın çağla tadında
tüm hasretlerimi tüketirdin sen olurdum
gün söner aydınlığında gözlerinin
bir sevinç çoğalırdı coğrafyasında umudun
apansız doğan izinsiz bir bakış
kucak açardın hep ömrüm derinim
şükür tanrıya kavuşturdu dediğim
ellerin ellerimde sımsıcak yine
kalırdık sonsuza