DAĞLAR ve ŞEHİR // İNSAN

Küçük kız koştu sokakta
Yıldız saçları savruldu
Kahve gözleri ışıl ışıl
Güldü bana

Döndüm ardından baktım
Ne kadar da neşeliydi
Ah! dedim
Hayat hep böyle olsa
Hep çocuk kalsa insan

O dereler yükseklerde aktığı gibi
Tertemiz aksa
Aksa… ah!

Aşağılara inince rezil olur dereler
Zehir karışır... irin akar
Akar şehrin sokaklarına

Sevmiyorum iğrenç kokuları
Homurdayan arabaların sesini
Şehrin gürültüsünü
Sevgiden uzak yaşayan insanları sevmiyorum

Benim dünyam tertemiz
Mana dolu
İnsanın hası o canlarımı özlüyorum
Güzellikler nerede biliyorum
Biliyorum özgürlük nerede
En münzevi hallerimle
Gideceğim özlediğim dağlarıma
Haykıracağım yine
Haykıracağım sessizliğe
Uçurumlardan karşı dağlara ulaşacak sesim

Karınca duracak şahikalarda
Etrafını melekler saracak
Sarılacaklar
Yine şarkılar söyleyeceğim
Dağlar inleyecek


……

…./Bir gün umutlarınız sönerse, mutsuz hissederseniz kendinizi... Tek başına, yapayalnız, kimsesiz kalırsanız... Özgür olacağınız bir yer arayın. O yer nerde derseniz?... Bakın, size ne kadar yakın. Kaldırın başınızı... Üzerinizdeki gökyüzü... Önünüzdeki engin deniz… Maviler… Karşıda duran yüce dağlar... İşte özgürlüğünüz…

Hadi şimdi, ne olursunuz... Hatırım için bir kere gülünüz…

Fikret Şimşek


hicran bir yara sensizligin girdabinda
bir kösede eridi mum
yirtildi acinin mesnevisi
boguldu hüznü kuyularda

yaman geceler icin batti günes
daglandi ask kor ateslerde


//////////////////////

.....
hani yüksekler ne de yakisirdi
havarisine küsüp bir magaraya cekilen Zerdüst gibi
asil ve onurlu
dimdik durmak....
sonra tirmanmak daglarin yücelerine
bulutlari kana kana icip
o dagin ecesiyle
buzlarin üzerinde dans etmek

....
eyyyyyyy daglarin delisi!
hadi gel...
bir daha.....
bir daha gel.....

solu o özgür nefesini sahikalarda
cildirsin damarlarindaki kan
o köpük küpük caglayan derede
cirilciplak yüz yine

hadi..........
hadiiii...............

gellll..... gel yine.......................

...
Fikret Şimşek