İşin kolaymış be Yunus!
Bulmuşsun saf temiz insanları,
Kimisine şeyhim demişsin,
Kimisine sözlerini dinletmişsin.
Bu gün yaşayaydın da göreydim seni...
Önüne diz çökeceğin,
Bir Tapduk bulabilir miydin?
İnsanların içi başka dışı başka oldu be Yunus!
Teslim olacağın bir insan var mı bilmem?
İkiyüzlülüğün, ihanetin bini bir para.
Ağaçtan, kuştan, ırmaktan ilham almışsın,
Ne iyi...
Bir tane temiz ırmak kalmadı Yunus!
Çeşmeler kurudu, dereler yok.
Su yerine yağ, pislik, kir akıyor.
Denizler bile kirli.
Kuşlar eskisi gibi ötmüyor.
Zehir solumuşlar, boyunları bükük.
Zaten senin zamanındaki kuşların,
Çoktan nesilleri tükenmiş.
Şimdikiler onlara hiç benzemiyor Yunus’um.
Arkadaşlık ettiğin ceylanları,
Gel de şimdi bul, bulabilirsen.
Hiç erinmezdin,
Doğru odunları bulup getirirdin.
Ormandan...
Orman mı kaldı be Yunus?
Bu günkü insanlar yeşilin düşmanı,
Giden yaktı, gelen kesti.
Doğru odun mu?
Gel de şimdi bul.
Doğrusundan vazgeçtim, eğrisini bul.
İyi ki o çağda yaşamışsın.
İyi ki...
Bu günkü ortamda Yunus mu yetişir?
Gel de bu çağda aşık ol, Yunus ol bakalım.


15.10.2004