Oturacaktık balkona
Kahvemi getirecektin
Hafif bir rüzgâr esecekti perdelerde
Gözlerime bakacaktın
’Seni seviyorum! ’ diyecektin…
Saçlarını dağıtacaktın özellikle
Ben çıldıracaktım
Tutmaya çalışacaktım kendimi
Güya uzaklara bakacaktım
Sonra dayanamayıp
Yanağını sımsıcak okşayacaktım…
Tutunacaktım sokaklar boyu
İçim ısınacaktı gülümsemelerine
Dalgalardan uzakta, sahilde
Kuma çizdiğin evleri bozacak
Yeniden çizecektin ellerinle.
’Burası balkon’ diyecektin
’Burası mutfak, sana en güzel yemekleri hazırlayacağım
Burası salon ben dizi diyeceğim sen maç ya da belgesel
Şurası yatak odası, beyaz boyalı
’Ben,’ diyecektin ’orada sana sarılıp uyuyacağım.’

Gülümseyecektim içim ılık ılık
Bakışlarına iyice yaklaşacaktım
Belini saracaktı kolum
’Seni seviyorum! ’ diyecektim önce fısıltıyla
Sonra haykıracaktım…
’Çok tatlısın! ’
’Gözlerinde kayboluyorum, öyle sevgiyle bakma! ’ diyecektim
’Ben bu ateşten memnunum
Ne olur bir gün beni yalnız bırakıp
Başka ateşlerle yakma! ’ diyecektim.

Fırsat kalmadı söylemeye
Başka bir yüzün varmış yüzünün ardında
Nerden bilebilirdim ki
Gitmeden onu da gösterdin, acımadın
Güzelim yüzünü yardın da.

Yıkılmak buymuş demek, kahrolmak buymuş
Damla damla erimek, yerin dibine inmek
Bu o olamaz diyerek duvarlara vurulmakmış
Yalan bile değilmiş
O sana çok yakışan gülümsemek…

Hayallerimi bile almışsın giderken baksana
Bari bir tanesini bıraksaydın
Vefayı, sadakati tanımamışsın zaten
Git artık, git de
Keşke beni yaktığın gibi umutlarımı yakmasaydın…

Mutlu ol yine de dileğim bu
Ben tek seni sevdim biliyorsun
Bir gönülde bir aşk olur bir tanem
Kim bilir kaç sevgilin var
Kaç gönüle birden gidiyorsun…

Git, sanmam ama üzülme
Ben sensiz de boynumu bükerim
Merak etme
Vazifemdir, kabul ettim
Sen olmadan da ardından yaş dökerim.

Turgut Uzdu

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.