Cizre’de çocuk olmak yamalı bir pantolun,kış ortasında yırtık bir cizlevettir.sessiz bir çığlıktır Azrail’in kollarında.Çaresizlik,yoksulluk ve kimsesizlik ve sahipsizltir.....Cizre’de çocuk olmak tuhaf bir duygudur başlı başına.En önemlisi de ateşten gömlektir.Peki bu çocuklarmı Cizre’de doğup yaşamak istediler yada onlarmı bu hayatı istediler.Tabiki hayır.Madem öyle neden o çocuklara ölüm,açlık,işkence gibi insanlık dışı kavramlar dayatılıp sunuluyor.İnanılan hiç bir dinde,hiç bir ülkenin anayasal hukukunda ve hiçbir insanlığın insan hakları bildirgesinde böyle bir durum yok iken,aksine bunlara karşı mücadele verilirken neden Cizre’de çocuklar ölüyor.Hangi değer hangi mevki makam insanın canından daha değerli olabilir.Ve siz ne zamandan beri bu kadar çok insanlıktan çıktınızda çocukları öldürüp ölümlerine sebebiyet veriyorsunuz.Olaya nerden bakarsak bakalım sanki Czire ülkemizin sınırları dışındadır.Başka bir ülke ,başka bir sınırmış gibi.Peki bu vurdum duymazlık neye,kör sağırlık neye.Cizre’de çocuk olmak ölmektir çoğu zaman,anlamsız bir varlık ve anaların yüreğine ağıttır.Cizre’de çocuk olmak aç kalmaktır,annesiz-babasız kalmak ve gelinlerin dilinde zılgıttır.Yırtıcı bi kara kıştır,omuzlarda sürgüne yolculuktur,Cizre’de çocuk olmak ölümle yaşam arasında bilinçsiz bir tebessümdür.