Gece ağrılı düşlerden uyandırır
Şafak sökmez olur yokluğunla sınar beni
İçim ürperir üşür ellerim
Zemheri ayazında buz kesilir bedenim
Oysa çok olmuştu kendimden vazgeçeli
Yalnız sen vardın
Canımdan öte
Canımdan ileri

Bazen;
Benim sevgimi görmezden gelmene
Umarsız hallerine
Kırılır, gücenirim
Sonra aniden
Sesin çınlar kulaklarımda
Gözlerin düşer gözlerime
Sevdamın peşine takılır aklım
Boş veririm tüm gücenmişliğime
Bilirim ki
Sensiz yetim bu gönül
Sensiz cehennem dünya

Bu aralar
Bulutlar hep kederli yağmurlar taşıyor
Damla damla özlem yağıyor üzerime
Uzatınca ellerimi bir boşluk dokunuyor
Yutkundukca daha bir canımı acıtıyor
Boğazımda düğümleniyor kelimeler
Sensiz bi çareyim
Sensiz bilinmedik kederlerdeyim

Ah can/sızım !
Zaman geçtikce
Bütün gücümü tüketiyor yokluğun
Hani bir cemre düşse kalplerimize
Olmaz da hani olur ya
Belki sende beni seversin
Bekle beni İlkbaharda geleceğim dersin
Hasretin bittiği yerde
Ecel olsan beklerim ...

Hacer Erkek