-İki Dünya Arasında Kalmak-
...
Karşımda duran karmaşık fotoğraflar,
neyin nereye istiflenmesi gerektiği
fikrini vermiyor artık.

Ucu yırtık bir kibrit çakımı canı kalan
negatif aşamasında henüz.

Yılların döke saça harcandığı gerçeğini
anlamak tahta evinin omuzlar üzerinde
taşındığında bile anlaşılmıyor.

Geç kalınan vedalaşmalar tüh/keşkelere
sığdırılmıyor ki.

Çok sevdiğini söylesende değer verdiği
yer kıymetli ve onu sorgusuz sualsiz
mechul yolculuğunda koynuna aniden
saklayıveriyor toprak kokusunda.

Ne garip değilmi çizgi ötesinde tedirgin
adımlar seni nereye çekeceğini iyi biliyor.
Ayak diremenin pek de faydası olmuyor
neden sonra.

İçinde hissedilen sevgiler
bir mecburiyetin ayrımı sanırım
seven gönüllerin
ortak koşulmayacak kadar
derin kader çizgisinde.

Ara verilen bu alem sevdanın öteki
yüzü gülümsemelere denk gelecek mi
bilinmez ama bekleyip görmekten öte
kendi yalnızlığında gönenmekten başka
çare de yok ne yazık ki.

Yaşamın sırlı yüzünde hak savaşı
herkesin bildiği türden.
Seversin sevildiğinden emin olamazsın.

Fasılalı aşk sancılarında kimsenin
üzülmesini de istemez,
yarışmak manasız bir iz düşüm gelir
masum olan, birbirinden habersiz iki
dünya arasında.

Sevil Özdemir