Bir bahardı, içimde başlayan.
Bahçelerden gül nergis kokuları geliyordu.
Bilmezken ben!
Aşkı hissetmiştim, yüreğimde.

Gönlüm!
Birden, aşk bahçesine dönüşmüştü.
İçim, içime, sığmıyordu, o ilkbahar gününde.
Sevmiştim.
Sevmiştim onu ben, bütün kalbimle
Sevmiştim.
Daha ilk tanıştığımız günde.

Bakışarak konuşurken
Bir huzur esintisi, akmıştı içime.
Ve o gece!
Hayallere, dalıp gitmiştim.
Yatağıma yatıp sırt üstü uzandığımda…

Meğer ben!
Hiç olmayacak, bir aşkın hayalinin peşine düşmüşüm.
Boşa ümitlenmişim, boşuna sevmişim.
Her gece boşu, boşuna hayaller, kurmuşum.
Ben!
Buna rağmen hala onu unutamadım.
Ne zaman, o aklıma gelse.
Çarpardır kalbim.
Ve!
İki damla yaş oluşurdur, kirpiklerimde.

Çıkarmaya çalıştım çıkaramadım onu kalbimden.
İşte yine ilkbahar geldi,
Nergis satılmaya başladı, sokak köşelerinde.
Aklımda yine o var.
Güller tomurcuk verdiğinde tarlalarda nergisler kokmaya başladığında yine
Neden onun hayali var, karşımda
Düşünürüm onu ben hala.
İlk tanıdığım gün gibi çarpmaktadır kalbim
Dışarıda dağlarda, bahar kokarken
İki damla yaş oluştu, yine şu kirpiklerimde.
.

3 Ağustos 2015
Ahmet Yüksel Şanlı er